Τρίτη 15 Μαΐου 2007

Απεργία για την απεργία (άρθρο του Δημ. Μαρέδη στην Thessaliki press)

Την περασμένη Τρίτη τα κανάλια και τα ραδιόφωνα σίγησαν και οι εφημερίδες δεν εκδόθηκαν. Οι δημοσιογράφοι απεργούσανε. Γιατί όμως; Για να διαμαρτυρηθούν που στο ταμείο τους, δέχτηκαν έναν άσχετο από management και οικονομικά δημοσιογράφο ως επικεφαλής, για να διαχειρίζεται τους πόρους ενός από τα πιο υγιή και ισχυρά συνταξιοδοτικά ιδρύματα. Για να διαμαρτυρηθούν ενώ άφησαν το Δ.Σ. του ΤΣΠΕΑΘ να αλωνίζει χωρίς να συμμετέχουν εκπροσώποι των δημοσιογράφων, όπως δικαιούντο. Για να διαμαρτυρηθούν που ενώ κρίνουν, δικάζουν και καταδικάζουν όλο τον κόσμο από τα παράθυρα και τις στήλες τους δεν πήραν χαμπάρι ότι καιγόταν το ίδιο το σπίτι τους. Και γιατί θα έπρεπε όλοι εμείς οι δημοσιογράφοι να συμμετάσχουμε σε αυτή την απεργία που κύρηξαν οι συνδικαλιστικές μας ενώσεις, όταν εκείνες δεν είναι ποτέ τυπικές με τους ίδιους τους δημοσιογράφους; Που αν δεν είσαι μέλος τους (που δε μπορείς να γίνεις άμεσα) δεν ενδιαφέρεται κανείς για την εργασία σου. Για το αν εργάζεσαι 15 ώρες το 24ωρο, για το αν δουλεύεις για 500 € και μάλιστα «μάυρα», για το αν οι εργοδότες τηρούν τη νομοθεσία, για το αν γίνονται αυθαίρετες απολύσεις, για το αν υπάρχει όντως ελυεθρία λόγου στα Μέσα Ενημέρωσης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που είναι οι Ενώσεις Συντακτών; Διότι ποτέ δεν τις είδα να ενδιαφέρονται αληθινά. Οι Ενώσεις δεν έχουν απεργήσει για πολύ σημαντικότερα ζητήματα, όπως οι απολύσεις συμβασιούχων και το κλείσιμο εφημερίδων και σταθμών. Δεν απήργησαν ποτέ που εκατοντάδες νέοι δημοσιογράφοι υποφέρουν στα «κάτεργα» των καναλιών κάνοντας δυο και τρεις δουλειές για να βγάλουν τα προς το ζειν. Αλλά εκείνοι δεν είναι μέλη της Ένωσης. Άρα δε μας ενδιαφέρει το καθεστώς εργασίας τους. Ωστόσο απαιτούμε από εκείνους να μην εργαστούν και να συμμετεχουν στην απεργία του κλάδου που ουσιαστικά δεν τους αφορά.

Αυτό τον κόσμο της δημοσιογραφίας δε τον ονειρεύτηκε κανείς μας... Και δεν τον θέλει και κανείς μας. Και αν δεν μπειτε στη διαδικασία να τον αλλάξετε εσείς θα πρέπει άμεσα να τον αλλάξουμε εμείς. Επειδή αγαπάμε τη δουλειά μας. Επειδή έχουμε μεράκι. Επειδή έχουμε πάθος. Επειδή θέλουμε ο πολίτης να ενημερώνεται σωστά και αντικειμενικά. Αλλά η συναδελφική αλληλεγγύη δε διαχωρίζει μέλη και μη μέλη. Έτσι θα καταφέρετε να μείνετε μονάχοι... Και του χρόνου!


Δεν υπάρχουν σχόλια: